zawsze chciałam się Ciebie spytać... mówiłaś że wychowywał Cię Shaman... Ale nie wspominałaś o swoich rodzicach.... Znałaś ich..??
<pyta się patrząc w ziemię>

tak sobie akurat o tym myślałam, bo tak naprawdę sama żalu nie czuję przez to że oni mnie zostawili.... Szczerze, to byłabym szczęśliwa gdyby zostali pokarani takim losem jak mój.. <mówi ze złością w głosie>

teraz jest już coraz lepiej... ale jak byłam młodsza, nie mogłam zrozumieć czemu mnie nie hcieli... nie potrzebowali... wiele czasu przebywałam w najzwyklejszych domach dziecka, ale nikt mnie tam nie akceptował przez to że rozmawiałam z duchami... to się zmieniło gdy poznałam Miz w jednym z takich ośrodków... Wtedy pod swoją opiekę wzięła mnie Pani Risa... od tamtej pory było już lepiej, do czasu gdy życie Pani Risy się skończyło... wtedy mieszkałam dosłownie na ulicy... <przestała mówić a łzy wylewały się spod jej powiek...>

<otarła dłońmi twarz>
no ale cuż... każde życie toczy się inaczej <uspokaja się> ...

może jest jeszcze na to szansa.... może gdybyś znała jakieś silne medium, mogłabyś też ich poznać...?

No cuż.... Ja już lepiej pójdę... To ten tutejszy klimat mnie tak rozkleja.... Sayounara..
<odchodzi zasłaniając twarz>

<wstaje i odchodzi>

<prubuje powstrzymać się już od łez i wstać>
<odchodzi z cmentarza zasłaniając twarz..>